Σαν τον αητό φτερούγαγε στη στράτα Τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια Με χαμηλά τα μαύρα του τα μάτια Λεβέντης εροβόλαγε ♪ Λεβέντης εροβόλαγε ♪ Στα ματιά του ένα σύννεφο Μες την καρδιά του σίδερο Κυλάει το αίμα, σκέπασε τον ήλιο Κι ο χάρος εροβόλαγε Κι ο χάρος εροβόλαγε Σφαλούν τα μάτια κι οι καρδιές Σφαλούν τα παραθύρια Μετά χυμάει ο Χάροντας καβάλα Κι εκείνος χαμογέλαγε Κι εκείνος χαμογέλαγε ♪ Ποιος κατεβαίνει σήμερα στον Άδη; ♪ Ποιον κουβεντιάζει η γειτονιά κι ανανταριάζει; Γιατί βουβά είναι τα βουνά κι οι κάμποι; Λεβέντης εροβόλαγε Λεβέντης εροβόλαγε Λεβέντης εροβόλαγε Λεβέντης εροβόλαγε