In mien zuiktocht noar geluk, Loop ik deurgaans aalweg stuk Op de simpele vroag wel ik bin Dat wat ik ooit kreeg Is ainzoam en leeg En is 't zulfde As wat ik ook nooit geven kin 'K Heb ellend mor n gevuil van mislukking en ellende Dat onbestemde deurgoan en gemis 'N verlangen noar 'n thoes, 'n poar waarme zaachte aarms Mor 'k wait gainains wat nou aiglieks laifde is Dus run ik deur deur deur Tot 't paradies, Wat te laanger ik blief run'n Vuil ik ook gain konsekwenties Toch blief ik strunen, strunen, strunen Noar iets wat mie bindt, Want ik bin altied op zuik Noar wat ik toch nooit vind Ik bin 'n overlever, Ik leef van stee noar stee De draank misvormt mien leven Zodat ik mien verleden vergeet Tussen onbegrip van mensen En gain wait van holden van Mien verweer as 'n kadde in 't naauw 'K hol mie vast aan de gedachte Dat ik ooit mien rust nog krieg Want mien wegen laaiden mie Aaltied aargens noar tou! Dus run ik deur deur deur Tot 't paradies, Wat te laanger ik blief run'n Vuil ik ook gain konsekwenties Toch blief ik strunen, strunen, strunen Noar iets wat mie bindt, Want ik bin altied op zuik Noar wat ik toch nooit Strunen, strunen, strunen Strunen, strunen, strunen Want ik bin altied op zuik