วันนี้ที่มีก็แค่ตัวฉันอยู่ตรงนี้
กับทุกนาทีที่ต้องเจ็บช้ำจากวันนั้น
จะลุกจะยืนจะฝืนจะทน ก็ล้มก็พัง
กับความรักที่เธอซ้ำทำลาย
ทุกครั้งทุกคราว ที่ทุ่มเทให้ใครทั้งใจ
ที่เหลือที่คืนที่กลับมา คือเศษหัวใจ
ลองเทอีกทีให้รักเธอไป
แต่วันนี้ กลับมีฉันคนเดียว
เราสองคนต้องห่างไกล
แต่ตัวฉันเองที่เสียใจ
วันนี้เธอไปอยู่ไหน
ในวันที่ฉันมีแต่น้ำตา
รักที่จบ กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน
ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน
ตื่นขึ้นมาก็จางหายไป
หัวใจเจ็บ พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย
ทั้งหัวใจที่ให้ไป ต้องช้ำเจียนตาย
เป็นเศษใจที่ยับเยิน
♪
วัน วันและคืน คืนที่ฉันต้องยืนอยู่เดียวดาย
ข้างกายมันไม่มีผู้คน
มืดมนหม่นหมอง สมองกับหัวใจ
เหมือนมันจะเป็นไข้
เหมือนมันกำลังใกล้ตาย
ที่เธอมาทิ้ง มาลามาจาก
มาพรากความรักของฉันไป
มองฟ้าให้ตาสว่าง ฟ้ากลับกลายเป็นสีเทา
ฟังเสียงมาเรียมแล้วใจมันเศร้า
ชีวิตของเรากับภาพฝัน
โอ้ เรามันคนใจน้อย
พี่บอยตรัยเค้าบอกว่างั้น
ทุกคืน ทุกวัน เวลาเหล่านั้น
ที่มันยังจดยังจำ ยังฝังในหัว ก็พอเลย
เราสองคนต้องห่างไกล
แต่ตัวฉันเองที่เสียใจ
วันนี้เธอไปอยู่ไหน
ในวันที่ฉันมีแต่น้ำตา
รักที่จบ กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน
ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน
ตื่นขึ้นมาก็จางหายไป
หัวใจเจ็บ พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย
ทั้งหัวใจที่ให้ไป ต้องช้ำเจียนตาย
เป็นเศษใจที่ยับเยิน
♪
เราสองคนต้องห่างไกล
แต่ตัวฉันเองที่เสียใจ
วันนี้เธอไปอยู่ไหน
ในวันที่ฉันมีแต่น้ำตา
รักที่จบ กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน
ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน
ตื่นขึ้นมาก็จางหายไป
หัวใจเจ็บ พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย
ทั้งหัวใจที่ให้ไป ต้องช้ำเจียนตาย
เป็นเศษใจที่ยับเยิน
เปลืองหัวใจกับใครที่ไม่รักจริง (กับเธอที่พบกันแค่เพียงผ่าน)
ทอดทิ้ง ปล่อยฉันเอาไว้ลำพัง (ฝันแสนดีที่มีเธอไม่นาน ตื่นขึ้นมาก็จางหายไป)
พอแล้วใจ จะไม่รักใคร (พอแล้วทำไมความรักต้องทำร้าย)
ต่อไปจากนี้จะไม่สนใจ
ทุ่มเทให้ใจไปให้ใคร
ต้องช้ำเจียนตายเป็นเศษใจที่ยับเยิน