در کوچۀ زردی با کفتر جلدی در صبح اسفندی پای دلش زنجیر پیش از شروع جنگ با چادری شبرنگ ماتم زده، دلتنگ، در سوگ مردی پیر ♪ کاکل به سر جانم، هم درد و درمانم ای همزبانم تو، سر در گریبانم اینجا به زندانم، از آسمانم رو از بام و آن لانه، پرواز مستانه گل هم به گلخانه دیگر نمی روید زنی میان دود از کوچۀ مسدود بر ابر قیراندود چیزی نمی جوید کاکل به سر جانم، هم درد و درمانم ای همزبانم تو، سر در گریبانم اینجا به زندانم، از آسمانم رو ♪ در کوچۀ زردی بیار همدردی یک آن چه گم کردی مرهم برای غم صد کوچه را گشتی، بی تاب برگشتی در سینه بنوشتی شاید در آن عالم کاکل به سر جانم، هم درد و درمانم ای همزبانم تو، سر در گریبانم اینجا به زندانم، از آسمانم رو ♪ آیینۀ ما بود مجنون و سرخورده با کفتری در دست، با کفتری مرده کاکل به سر جانم، هم درد و درمانم ای همزبانم تو، سر در گریبانم اینجا به زندانم، از آسمانم رو