Günler günlerin ardından
Seni unutmak mecburiyetindeyim
Seni sevmeler cumhuriyetinde
Senin dulluğun, benim kulluğum
Kafiye olsun diye değil
♪
Özleye özleye kavuştuk birbirimize
Birbirimize vitaminler, moraller verdik
İçimizdeki şeytanlara Zülfikarlarla saldırdık
Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
♪
Tam ortasındayım yağmurun
Karın, soğuğun ortasındayım
Tam ortasındayım yolun, hmm-hmm
Koşunun ortasındayım
Tam varıyorum ki hedefe
Bir yenisi başlıyor
Bu oyun hep aynı, değişmiyor
Hâlâ devam, hâlâ figan
Hem de bile bile
♪
Nasıl da paylaşıyor insan isterse
Nasıl da birmiş meğer hasretler
Nasıl da mecburmuşuz sabretmeye
Sevmeye, öğrenmeye
Öğrenmeye
Öğrenmeye
Çok naziksiniz, çok teşekkürler
İnsanlığın ilk günleri
Herkes avlanmaya çıkıyo'
Akşamları geliyo'lar avlanmaktan
Yorgun argın yatıyo'lar
Fakat bi' tanesi aralarından
Gitmiyo' avlanmaya
Geziyo' ormanda, kırda, bayırda
Geziyo', evet
Akşam döndüklerinde onlar yorgun
Onlar uykuya dalmadan önce
Onlara dışar'da gördüklerini anlatıyo'
Ve onlar da uykuya dalıyo'lar
Sonra kabileden bi' uyanık çıkıyo' diyo' ki
"Ya" diyo, "Bu adam yiyo' içiyo' beleşten
Hiçbi' şi' yapmıyo'"
"Bunu da ava götürelim", diyo'lar
Alıyo'lar, ava götürüyo'lar
Bir gün, beş gün, on gün, tabii bizimki yorgun argın
Geliyo' avlanmaktan, yatıyo'
Bunlar bir müddet böyle uyuyo'lar
Diyo'lar, "Bi' şi' eksik, ne eksik ya? Bi' şi' eksik"
Sonra anlıyo'lar ki o gece uyumadan önce onların
O hikâyeleri anlatan adam eksik
O da yoruluyo', yatıyo'
Bi' sabah onu uyandırmadan avlanmaya gidiyo'lar
Sait Faik'in bir hikâyesinden esinlenerek şarkı hâline getirdim
Sanatçının öyküsü böyle başlıyo'