Çabalarım boşaydı, bastırdım hep Bugün dünden anlamsız uyanmak bir eziyet Uyanmak bir eziyet Kendimi tanıyamaz oldum ben Mezar olur durduğum her bir yer Yüklerinizi taşıyamaz omzum Bir yalanda hapsoldum Yaşamaya bunlar mı değer Şimdi bu pişmanlıklar Besler bana düşmanlıklar Engelleyemem Boğazımda sarmaşıklar Birbirini aldatırlar Belki farkedemem Hevesimi kırdı tüm şiirler Sabahtan aksama gül eğlen Yapamam uzaklarda bu civarlarda yaşa kal yatakta yön ver Senin için ellerimde güller Kokladım cennet oldu günler Yaşamayı istemek benim hiç tarzın değil (Nolur geri gel) Geceleri kafamın içinde ölen periler Aşkım lütfen gitme burdan yoksul kaldı cümleler Senden pişman olmayo beklerken Düşman kaldık şahit oldu şehirler Şimdi bu pişmanlıklar Besler bana düşmanlıklar Engelleyemem Boğazımda sarmaşıklar Birbirini aldatırlar Belki farkedemem