Boş bir odada, tek başına Hiçbir şey yokmuş aklında Hiçliğin ağırlığı yer etmiş ruhunda Ne savaş ne kaç yerin dibinde Yokmuş amaç zihnin içinde Şaha kalkmış satranç tahtası üzerinde Bekliyor, bekliyordum Düşünüyor, düşünüyordum Bekliyor, bekliyordum Düşünüyor, düşünüyordum Bekliyor, bekliyordum Düşünüyor, düşünüyordum Şakakları zonklayana kadar Hiçbir şey olmuyordu ♪ Savaştığım tek şey kendi benliğimdi Issız bir dünyaydı, bir tek bu çaremdi Hamlenin ardından, işler kızıştı, bu ben değildim Yanıldım, kazandım, yenildim Baştan denedim, yeniden vezirdim Ne kadar devirdim, o kadar sevindim Mücadele ettim, oyunu öğrendim Kendime kefildim, kendimi kaybettim Aklımı yitirdim, sonunda delirdim Aklımı yitirdim, sonunda delirdim Aklımı yitirdim, sonunda delirdim