Ağladığımı kimseye söyleme anne Onlar beni güçlü biliyor Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor Ben aslında gülerek geçirdiğim her günün akşamında ağlarken, Onlar benim içimin sızladığını bilmiyor... Ağladığımı kimseye söyleme anne Onlar beni kral belliyor Onlar beni kızdım mı dünyayı yakacak insan biliyor. Ben aslında onların gözlerine bakmaya bile kıyamazken, Onlar benim bir kadın uğruna üzüleceğimi tahmin bile etmiyor. Ağladığımı kimseye söyleme anne. Onlar beni ağlamaz biliyor. Onlar beni. üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar biliyor. Ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye sinerken, Onlar beni hiçbirşeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile geçirmiyor. Ağladığımı kimseye söyleme anne. Onlar bunu hiç bilmiyor. Onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlıyımdır hayata... Ben aslında ölümle yaşam arasındaki ince çizgide bir o yana bir bu yana giderken, Onlar hala benim için hayatın büyük bi hayal kırıklığı olduğunu bilmiyor...