Φεύγω απ ' την Ανάτολη, στο τέλος δεν θα μείνει αυτή Αυτή η κοπέλα με μισεί, στο τέλος δεν θα μείνει αυτή Βυζαίνει τέχνη από μικρή, στο τέλος δεν θα μείνει αυτή Μάνα κόψε το λουρί, η βόμβα φταίει για τη σιγή Μικρό με λέγανε μικρή, βόμβα φταίει για τη σιγή Με αγγίξαν ξένοι στο πουλί, η βόμβα φταίει για τη σιγή Και ήτανε όλοι εκεί γυμνοί και γύρω μου καμμένη γη Γεμάτο αίμα το πουγγί, στον τρόμο μου πέφτει φλουρί Ο κώλος μου έχει μια πληγή, σημαδεμένη απ 'την στιγμή Κλεισμένος μέσα σε κλουβί, του είδους μου η καταστολή Κάλτσες κλέβω απ ' του μπαμπά Κόμπο δένω από ψηλά Κόμπο δένω από ψηλά Κόμπο δένω από ψηλά Μου λέει αφού ρωτάω "γιατί;" "Κάθε παιδί είναι η αφορμή" Κοιτάω προς την Ανατολή και ο ήλιος έχει πια χαθεί Μα ο βιαστής μου είναι εκεί και γύρω μου καμμένη γη ♪ Κόμπο δένω από ψηλά Κόμπο δένω από ψηλά ♪ Διάλειμμα, διάλειμμα, διάλειμμα