တစ္ပင္မွတစ္ပင္ကူး ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးတတ္တဲ့ ငွက္ကေလးေပလား
ကိုင္းဖ်ားကိုကန္ ပ်ံသြားတဲ့ ငွက္ေက်းတမာရဲ႕အျဖစ္သနစ္အညီ
အခ်စ္စစ္မတည္ ထိန္ညီျမလွ်မ္း စိန္စီဘဝလမ္းဆီ
သစၥာဝတႎဖ်ား ေမတၱာအိမ္တံခါး ဖြင့္သြားသူက တိမ္းရက္ေလၿပီ
သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးခဲ့ေပမယ့္ အၿငႇိဳးခက္ေတာ့သည္
မိုးလွ်ပ္ႏြယ္အိပ္မက္ပမာအညီ လန္႔ႏိုးကြယ္ေပ်ာက္ တစ္ေယာက္အခ်စ္မတည္
စိတၱဇအသည္း အိပ္မရပဲ အတိတ္ဘဝထဲ ဝဲခ်ာခ်ာလည္
ကိုင္းဖ်ားကိုကန္ ပ်ံသြားတဲ့ ငွက္ေက်းတမာရဲ႕အျဖစ္သနစ္အညီ
အခ်စ္စစ္မတည္ ထိန္ညီျမလွ်မ္း စိန္စီဘဝလမ္းဆီ
သစၥာဝတႎဖ်ား ေမတၱာအိမ္တံခါး ဖြင့္သြားသူက တိမ္းရက္ေလၿပီ
သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးခဲ့ေပမယ့္ အၿငႇိဳးခက္ေတာ့သည္
မိုးလွ်ပ္ႏြယ္အိပ္မက္ပမာအညီ လန္႔ႏိုးကြယ္ေပ်ာက္ တစ္ေယာက္အခ်စ္မတည္
စိတၱဇအသည္း အိပ္မရပဲ အတိတ္ဘဝထဲ ဝဲခ်ာခ်ာလည္
လိႈက္လိႈက္ကယ္ ဖိုအသည္းနဲ႔ ရႈိက္ရႈိက္သာ ငိုလိုက္ခ်င္ရဲ႕
မိန္းမသားမို႔ ဆင္ျခင္ရာသည္
အခ်စ္ဦးသခင္ရဲ႕ မပစ္ဘူးအထင္နဲ႔
ၾကင္ခဲ့ မင္ခဲ့ ခ်စ္ခဲ့ပါသည္
ယုံခဲ့ ပုံခဲ့ အျပံဳးနဲ႔ကမ႓ာတည္
အမုန္းဆိုတာ ေဝလာေဝး
တို႔ႏွစ္ကိုယ္ ၾကင္သည့္အေရး
ၾကားေလေသြးမွာ စိုးမိသည္
ခ်စ္ပင္ ခ်စ္မိုး ခ်စ္စပ်ိဳးခဲ့သည္
အခုေတာ့ တစ္ျပည္ဆီ ေသြဖီေရွာင္ပုန္း
အမုန္းပင္ကေလးမ်ား စိုက္သြားေလတဲ့
သူ႔ကိုမွ ရွာမိျပန္သည္
ျမင္ျမင္သမွ် ေတြ႕သမွ်သူကို ေမးျမန္းမိၿပီ
ကၽြန္မကိုေလ အ႐ူးလို႔ဆိုၾက
ကၽြန္မကိုေလ အ႐ူးလို႔ေျပာၾက
ဟားတိုက္လို႔ ရယ္လိုက္ခ်င္သည္
မခံစားဖူးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းမစာၿပီ
ပုစၧာတစ္ပုဒ္လို အေျဖထုတ္ခ်င္သည္
ေျပးသူနဲ႔ က်န္ရစ္သူ
ျမင္သူနဲ႔ ေျပာရသူ
ဘယ္သူေတြ ႐ူးသလဲ
ခြဲျခားသိပါရစီ
ကိုင္းဖ်ားကိုကန္ ပ်ံသြားတဲ့ ငွက္ေက်းတမာရဲ႕အျဖစ္သနစ္အညီ
အခ်စ္စစ္မတည္ ထိန္ညီျမလွ်မ္း စိန္စီဘဝလမ္းဆီ
သစၥာဝတႎဖ်ား ေမတၱာအိမ္တံခါး ဖြင့္သြားသူက တိမ္းရက္ေလၿပီ
သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးခဲ့ေပမယ့္ အၿငႇိဳးခက္ေတာ့သည္
မိုးလွ်ပ္ႏြယ္အိပ္မက္ပမာအညီ လန္႔ႏိုးကြယ္ေပ်ာက္ တစ္ေယာက္အခ်စ္မတည္
စိတၱဇအသည္း အိပ္မရပဲ အတိတ္ဘဝထဲ ဝဲခ်ာခ်ာလည္
ကိုင္းဖ်ားကိုကန္ ပ်ံသြားတဲ့ ငွက္ေက်းတမာရဲ႕အျဖစ္သနစ္အညီ
အခ်စ္စစ္မတည္ ထိန္ညီျမလွ်မ္း စိန္စီဘဝလမ္းဆီ
သစၥာဝတႎဖ်ား ေမတၱာအိမ္တံခါး ဖြင့္သြားသူက တိမ္းရက္ေလၿပီ
သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးခဲ့ေပမယ့္ အၿငႇိဳးခက္ေတာ့သည္
မိုးလွ်ပ္ႏြယ္အိပ္မက္ပမာအညီ လန္႔ႏိုးကြယ္ေပ်ာက္ တစ္ေယာက္အခ်စ္မတည္
စိတၱဇအသည္း အိပ္မရပဲ အတိတ္ဘဝထဲ ဝဲခ်ာခ်ာလည္
လိႈက္လိႈက္ကယ္ ဖိုအသည္းနဲ႔ ရႈိက္ရႈိက္သာ ငိုလိုက္ခ်င္ရဲ႕
မိန္းမသားမို႔ ဆင္ျခင္ရာသည္
အခ်စ္ဦးသခင္ရဲ႕ မပစ္ဘူးအထင္နဲ႔
ၾကင္ခဲ့ မင္ခဲ့ ခ်စ္ခဲ့ပါသည္
ယုံခဲ့ ပုံခဲ့ အျပံဳးနဲ႔ကမ႓ာတည္
အမုန္းဆိုတာ ေဝလာေဝး
တို႔ႏွစ္ကိုယ္ ၾကင္သည့္အေရး
ၾကားေလေသြးမွာ စိုးမိသည္
ခ်စ္ပင္ ခ်စ္မိုး ခ်စ္စပ်ိဳးခဲ့သည္
အခုေတာ့ တစ္ျပည္ဆီ ေသြဖီေရွာင္ပုန္း
အမုန္းပင္ကေလးမ်ား စိုက္သြားေလတဲ့
သူ႔ကိုမွ ရွာမိျပန္သည္
ျမင္ျမင္သမွ် ေတြ႕သမွ်သူကို ေမးျမန္းမိၿပီ
ကၽြန္မကိုေလ အ႐ူးလို႔ဆိုၾက
ကၽြန္မကိုေလ အ႐ူးလို႔ေျပာၾက
ဟားတိုက္လို႔ ရယ္လိုက္ခ်င္သည္
မခံစားဖူးေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းမစာၿပီ
ပုစၧာတစ္ပုဒ္လို အေျဖထုတ္ခ်င္သည္
ေျပးသူနဲ႔ က်န္ရစ္သူ
ျမင္သူနဲ႔ ေျပာရသူ
ဘယ္သူေတြ ႐ူးသလဲ
ခြဲျခားသိပါရစီ