Znów w potoku topisz słów
Wznosisz wrzask
Z powodu zwykłych bzdur
Płonie gniew
Jak zawsze winisz mnie
Zniżam głos - też jest źle
Przestań ja wynik dobrze znam
Te same słowa od dawna dzielą nas
Mój jeden gest wystarczający jest
Uderzam w stół - ubieram się
Naprawiam więc swój błąd
Odwracam się idę stąd
Na ulicy swój porządek dziś odnajdę
Taki jest każdy dzień
Pełen skarg życia cień
Żadnych szczęść żadnych zmian już nie znajdę
Nie znajdę
Kiedyś mój anioł aż po grób
Miłość po zgon
A dziś już tylko wróg
Już nie wiem co
Tak podkusiło mnie
Moja słabość - raczej nie
Kupa bzdur - burze dwie
Znów jesteś zła na cały świat
Jakiś problem zawsze krzywi twarz
Rzeka win podniesiony głos
Nie mam sił aby ciągnąć to
Czy to ma sens