บางทีที่เหนื่อยที่ท้อที่ขอไปหา
ถ้าไม่ได้ฉันก็เข้าใจ
บางทีแค่เพียงได้เห็นหน้าคนที่รัก
มันก็พอให้ต่อชีวิต
กว่าจะได้เจอทำไมยากเย็นอย่างนี้
ฉันแทบต้องกราบต้องกรานทุกทีที่คิดถึง
หรือเหมือนกับหมาถ้าคนยิ่งไล่
มันก็ยิ่งหนีไปหรือฉันควรหนี
มันบ้างมันอาจจะวิ่งตาม
ถ้าเธอต้องเสียฉันเธอเสีย
แค่คนหนึ่งคนที่รักเธอ
ถ้าฉันต้องเสียเธอฉันเสีย
แค่คนหนึ่งคนที่ใจร้าย
แลกกันไหมดูสักที
คงไม่ช้ำไปกว่านี้
ถ้ารักมันยากนัก
ฉันว่าเราหยุดพักมันก็ดี
ถ้าฉันต้องวิงวอนเรียกร้อง
ความรักจากเธอเหมือนขอทาน
ตัดความรำคาญฉันว่าเรา
ต่างคนต่างอยู่ดีกว่าไหม
เธอจะได้ไม่ต้องหนี
อยู่หรือไปก็เท่านั้น
ทางไหนก็เหมือนกัน
เมื่อใจฉันเหมือนน้ำแข็ง
ที่ขาดความเย็น
เริ่มละลายไปอย่างช้าๆ
กว่าจะได้เจอทำไมยากเย็นอย่างนี้
ฉันแทบต้องกราบต้องกรานทุกทีที่คิดถึง
หรือเหมือนกับหมาถ้าคนยิ่งไล่
มันก็ยิ่งหนีไปหรือฉันควรหนี
มันบ้างมันอาจจะวิ่งตาม
ถ้าเธอต้องเสียฉันเธอเสีย
แค่คนหนึ่งคนที่รักเธอ
ถ้าฉันต้องเสียเธอฉันเสีย
แค่คนหนึ่งคนที่ใจร้าย
แลกกันไหมดูสักที
คงไม่ช้ำไปกว่านี้
ถ้ารักมันยากนัก
ฉันว่าเราหยุดพักมันก็ดี
ถ้าฉันต้องวิงวอนเรียกร้อง
ความรักจากเธอเหมือนขอทาน
ตัดความรำคาญฉันว่าเรา
ต่างคนต่างอยู่ดีกว่าไหม
เธอจะได้ไม่ต้องหนี
อยู่หรือไปก็เท่านั้น
ทางไหนก็เหมือนกัน
คนหมดใจรั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี
ร้องไห้นอนตายอยู่ตรงนี้
แลกกันไหมดูสักที
คงไม่ช้ำไปกว่านี้
ถ้ารักมันยากนัก
ฉันว่าเราหยุดพัก
คนหมดใจรั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี
ร้องไห้นอนตายอยู่ตรงนี้
เธอจะได้ไม่ต้องหนี
เผื่อชีวิตมันจะดี
ทางไหนก็เหมือนกัน