แบกเอาความฝันของที่ตนมี
แบกมันเอาไว้ขึ้นที่บนบ่า
แบกเอาศรัทธาของทุกคนมา
แบกมันเอาไว้ตรงที่แผ่นหลัง
ทุกๆ คำพูด คาดหวังวาดฝันสร้างฉันโด่งดัง
ฝากฝังให้ฉันเป็นตำนาน ฉันคือตำนาน
ต้องเป็นตำนาน ทั้งที่วงการแม่งอย่างกับสงคราม
ปีน มึงยังต้องปีนขึ้นบนยอดเขา
ถึงแม้ว่าเขามันจะเสียดฟ้า
สิ่งที่ต้องแบกมันคือยอดเสา
เสาสีแดงแม่งคือเสาชิงช้า
หลังมันจะหักกูก็ยังต้องปีน
ลมมันจะพัดกูก็ยิ่งต้องปีน
ใครเข้ามาขวางแม่งก็แค่ส้นตีน
แต่ว่าเสาห้ามหัก ต้องตระหง่านม่านฟ้า
มันคือเส้นทางที่เลือก
มันคือเส้นทางที่เชื่อ
แม้ว่ามันจะยากเย็นแสนเข็ญเท่าไหร่
มีพระจันทร์วันเพ็ญให้เห็นในใจ
มันคือเส้นทางที่เลือก
มันคือเส้นทางที่เชื่อ
แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
จะคำรามเป็นสัญญานว่ากูพร้อม
ปีนไปยังเขาพระสุเมรุ
♪
ปีนไปจากตีนพสุธา
♪
ปีนไปยังเขาพระสุเมรุ
♪
ปีนไปจากตีนพสุธา
♪
ปีนไปยังเขาพระสุเมรุ
♪
ครูบาอาจารย์พร่ำสอน
พร่ำบอกมานะอดทน
ให้คนยิ้มสู้เรียนรู้
มีหวังและมีเมตตา
ตัวฉันอาจจะเป็นที่เธอหวัง
แต่ฉันมีเพียงความฝัน
ทุกสิ่งล้วนแล้วไม่จีรัง
แต่ว่าฉันนั้นคือความจริง
มันคือเส้นทางที่เลือก
มันคือเส้นทางที่เชื่อ
แม้ว่ามันจะยากเย็นแสนเข็ญเท่าไหร่
มีพระจันทร์วันเพ็ญให้เห็นในใจ
มันคือเส้นทางที่เลือก
มันคือเส้นทางที่เชื่อ
แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
จะคำรามเป็นสัญญานว่ากูพร้อม
ปีนไปยังเขาพระสุเมรุ
♪
ปีนไปจากตีนพสุธา
♪
ปีนไปยังเขาพระสุเมรุ
♪
ปีนไปจากตีนพสุธา
♪
ปีนไปยังเขาพระสุเมรุ