(Αυτές θα 'ναι οι καλύτερες μου μέρες, ah, μέρες)
(Αυτές θα 'ναι οι καλύτερες μου μέρες, ah, ναι, ναι)
Αυτές θα 'ναι οι καλύτερες μου μέρες
Τέλος τα μαθήματα, καλό μας καλοκαίρι
Είναι τέλη Ιούνη, μέχρι το Σεπτέμβρη παίζω ελεύθερα
Μετά μεγαλώνω, θα πάω πέμπτη
Ζέστη, μετά το κατάλαβα
Πήραν οι ακτίνες το οξυγόνο σαν αντάλλαγμα
Μεσημέρι, σηκώθηκα απ' τον καναπέ σε κλάσματα
"Πατέρα, θέλω να πάμε για ψάρεμα"
Και πήρε δόλωμα και τα καλάμια μοιάζανε με ξίφη
Κι όσο απομακρύνομαι απ' το σπίτι δεν μπορώ
Να μου βγάλω απ' το μπουρδέλο το μυαλό αυτό το αγκίστρι
Έτοιμο μια ψυχή να τραβήξει
Πέταξε ο πατέρας τα σκοινιά
Και πέσαν σε νερό που πουθενά δεν καταλήγει
Και μοιάζει με Θεό που 'χει στο χέρι πετονιά
Διαλέγει, μετά πνίγει και τελειώνει το παιχνίδι
Ατσούμπαλα το χέρι μου κρυώνει
Και πέφτουν τα γαμίδια τα τηλέφωνα βροχή
Και μπαίνει στο αμάξι, το κορμί μου ακολουθεί
Και μένει το καλάμι και το άγχος μου εκεί
Δεν την περίμενα αυτήν τη διαδρομή
Μόνο αμηχανία και σιωπή
Αν μη τι άλλο η σιωπή είναι η χειρότερη πουτάνα
Όλα τα σκοτώνει η σιωπή
Δεν έχω πάρει ακόμα ανάσα
Οι γύρω γύρω έχουν δάκρυα στα μάτια
Ψιθυρίζουν στο αυτί μου "να θυμάσαι τη γιαγιάκα"
Μα δε θυμάμαι ποιος είμαι καλά καλά
Δεν έχω πάρει ακόμα ανάσα
Μα χαμογέλασα, ήταν εγώ που χαμογέλασα
Αυτό μου βγήκε όταν προς τα πάνω κοίταξα
Και "είπα έλα, πάμε στα καλύτερα"
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Ευχαριστώ κάθε άσχημο σκηνικό που έχω ζήσει
Γιατί μ' έκανε αυτό που βλέπεις σήμερα
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Ευχαριστώ κάθε άσχημο σκηνικό που έχω ζήσει
Γιατί μ' έκανε αυτό που βλέπεις σήμερα
Αυτές θα 'ναι οι καλύτερες μου μέρες
Τέλος τα μαθήματα, καλό μας καλοκαίρι
Είναι τέλη Ιούνη, μέχρι το Σεπτέμβρη πίνω ελεύθερα
Μετά θα πάω φοιτητής και ξέρεις
Ζέστη, μετά το κατάλαβα
Πήραν οι ακτίνες τ' οξυγόνο σαν αντάλλαγμα
Στις Πανελλήνιες εν μέρη τα κατάφερα
Είναι μια νέα ζωή, Νικόλας χάρηκα
Εδώ και χρόνια το rap μ' έχει στιγματίσει
Το απόγευμα για ηχογράφηση είχα κανονίσει
Δεν είχα ιδέα ότι αξίζει το απόγευμα αυτό
7 εκατομμύρια ηχογραφήσεις
Έπεσε ο ήλιος χαμηλά
Και χάθηκαν τα σύννεφα σε μια γαλάζια ξέρα
Και φάνηκε ένα σύννεφο να πέφτει απ' τα βουνά
Να τ' αγκαλιάζει ο ουρανός, μ' αυτό να γίνεται ένα
Ατσούμπαλα το χέρι μου κρυώνει
Και πέφτουν τα γαμίδια τα τηλέφωνα βροχή
Και μπαίνω στο αμάξι, το κορμί μου ακολουθεί
Και μένει η φαντασία και το άγχος μου εκεί
Δεν την περίμενα αυτήν τη διαδρομή
Μόνο αμηχανία και σιωπή
Αν μη τι άλλο η σιωπή είναι η χειρότερη πουτάνα
Όλα τα σκοτώνει η σιωπή
Δεν έχω πάρει ακόμα ανάσα
Οι γύρω γύρω έχουν δάκρυα στα μάτια
Σοκαρισμένοι φωνάζουν, λένε "γιατί ρε μαλάκα;"
Μα η σιωπή στο "γιατί" είναι πάγος κάτασπρος
Δεν έχω πάρει ακόμα ανάσα
Μα χαμογέλασα, ήταν κακό που χαμογέλασα
Αυτό μου βγήκε όταν προς τα πάνω κοίταξα
Και είπα "έλα, πάμε στα καλύτερα"
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Ευχαριστώ κάθε άσχημο σκηνικό που έχω ζήσει
Γιατί με έκανε αυτό που βλέπεις σήμερα
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Ευχαριστώ κάθε άσχημο σκηνικό που έχω ζήσει
Γιατί μ' έκανε αυτό που βλέπεις σήμερα
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Ευχαριστώ κάθε άσχημο σκηνικό που έχω ζήσει
Γιατί με έκανε αυτό που βλέπεις σήμερα
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Πότε θα δούμε τα καλύτερα;
Ευχαριστώ κάθε άσχημο σκηνικό που έχω ζήσει
Γιατί μ' έκανε αυτό που βλέπεις σήμερα