Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο, ρε
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο, ρε
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Signore Falco
Αγαπημένη μου, τι λέει, πώς περνάς;
Πέρασαν χρόνια απ' τον καιρό της φωτιάς
Μα κατηφόρησα ξανά στη μούσα που 'χα κάπου στα 17
Είδα ξανά τα όνειρά μου κλεφτά
Πάνω απ' τα σύννεφα δύο μονοπάτια μπροστά, αυτο είναι δίλημμα
Δαίμονες που μας τυρανάν, αυτοί είναι φίλοι μας
Ένα μονοπάτι έχει φως, αυτό είναι μύνημα
Αυτό το μονοπάτι πονά, αυτό είναι τίμημα
Εγώ είμαι 'δω να τραγουδώ την άποψή μας
Κι εσύ ήσουν πάντα δίπλα μας, αλλά ποτέ μαζί μας
Άνοιξε η ψυχή μας όταν έκλεισε η φωνή μας
Ξαναηχογραφώ το μεταξύ μας
Άσ' το να ξεφύγει
Άσε να σου δείξω δηλαδή
Πώς καίγεται μια ιδέα για να βγει η συλλαβή
Αυτό είναι το CD μου
Πέτα το ευθεία στον λαιμό αυτού που κρίνει για να δούμε τι θα πει
Αυτή είναι η δουλειά μου
Αυτή είναι η μουσική μου
Αυτά είναι τα σκατά μου
Αυτή είναι η ζωή μου
Θα πιω μια γουλιά απ' τον καφέ και θα τη φτύσω
Στο επόμενο CD θα ηρεμήσω
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο, ρε
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο, ρε
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Τι θα γίνει μ'αυτόν τον μαλάκα; Μας έχει πρήξει τ' αρχίδια!
Ακόμα τρέμω τη στιγμή πριν να πατήσω τη σκηνή
Ακόμα τρέμω μην ξεχάσεις τη φωνή μου
Όπως φοβάται το παιδί στου σχολείου την προσευχή
Γιατί για 'μένα το rap είναι η προσευχή μου
Τώρα ακροατές, κριτές, δισκογραφικές
Πηχτές σ' ένα σκάκι με υποκριτές
Σκέφτομαι όταν είχα ξεκινήσει
Γιατί το μόνο που ήθελα ήταν κάποιος το κενό μου ν' αγαπήσει
Σήμερα τ' αφεντικό σου θέλει να με πείσει
Σήμερα το μαγαζί το κάναμε sold out
Αύριο που το κοινό θα μ' έχει ξεζουμίσει
Θα ψάξει ένα νέο για να πάρει το rebound
Κι έτσι κυλάει το παιχνίδι, έτσι κυλάει
Κάθονται οι νέοι στις καρέκλες των παλιών
Ο επόμενος MC που θ' ασκουστεί μετά από 'μένα
Θα 'ναι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών
Κι έτσι κυλάει το παιχνίδι, έτσι κυλάει
Ώσπου να αλλάξουν μουσική τα ακουστικά σας
Γάμα τον επομένο MC μετά από 'μένα
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο, ρε
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο, ρε
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Έχω το πιο λαμπρό αστέρι
Ο ουρανός το θέλει, το κοιτά πώς ανατέλλει
Και του δίνω μια κλωστή και δύο βέλη
Και όποιος είναι δίπλα ξέρει πόσες λέξεις μ 'έχουν κόψει
Δε μιλάει για σπαθιά στο σπίτι του ψαλιδοχέρι
Άσ' τα, μην τα συζητάς
Τι να σου πούνε για μας;
Τσίπουρα με μέλι, στο βαρέλι τα πρώτα μου raps
Εγώ διαλέγω κομμάτια της μοναξιάς
Που τα συνδέω σαν κολάζ και σ' τα δίνω να προσκυνάς
Σφίγγω τον λαιμό μου δυνατότερα
Στίβω το κεφάλι μου και σ' το 'φερα
Ήρθα απ' τα χειρότερα
Βρήκα σεντόνια κόκκινα και κέρδισα διαγώνια εφτά δαντέλες όνειρα
Θύματα πάνω από το μηδέν, γι' αυτό δε βλέπεις τ' όνομά μου στο top 10
Κρέμασα λουλούδια στα καρφιά της εξώπορτας της Εδέμ
Και δεν πεθαίνω μόνο για να μην έχουν να λέν'
Δεν πεθαίνω μόνο για να μην έχουν να λέν'
Θα πω δυο λέξεις και γυρίζω στον χειμώνα μου
Μ' αφήνει αδιάφορο το αν ο Ιησούς είναι Θεός
Κι ο γέιτονας μου γλυκοκοιτά τον χιτώνα μου
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο
Με λένε Νίκο κι ό,τι γράφω κάνει θόρυβο, ρε
Το πόσο καίγομαι σ' αυτό δεν έχει όριο, ρε
Μετά θα βάλουν τη φωνή μου στο εμπόριο
Μα εγώ 'μουν πάντα η φωνή απ' το περιθώριο