Ααα! Κάτι δεν πάει καλά, κάτι με πνίγει
Τον τελευταίο καιρό έχω ξεφύγει!
Ου! Α! Ου!
Το μυαλό μου έχει χάσει εντελώς τον έλεγχό μου
Η λαϊκή μόρφωσή μου, η πόρωσή μου
Έχουν σαφείς επιρροές στην άρθρω- άρθρω- άρθρωσή μου
Μα εγώ δεν κωλώνω, μιλάω, βρίζω, πορώνω
Δηλώνω έτοιμος για φόνο, γιατί χρόνο έχω χάσει
Καιρός έχει περάσει, το νιώθω θα με πιάσει υστερία
Μ' όλη αυτήν τη γαμημένη ηρεμία
Κατεβαίνω με την πιο πορωμένη συμμορία
Πω! Πω! Πω! Ξαναρχίζει η ιστορία!
Κι είναι αστεία η φάτσα σου έτσι όπως μας κοιτάζεις
Ατάραχος το παίζεις, κατά βάθος τρομάζεις
Σύγχυση και απορία, μετά την ερμηνεία
Για το τι εστί αληθινή ελευθερία
Ξέρω το στυλ που βγαίνω σ' έχει αρρωστήσει
Γιατί δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει!
Μισώ το καθεστώς, δεν είμαι, λέει, σωστός
Μα είμαι πιο τρελός, πιο μοχθηρός απ' ότι περιμένεις
Στο πνεύμα μου δεν μπαίνεις, δε με καταλαβαίνεις
Γιατί είμαι ο Α-Ρ-Τ-Ε-Μ-Η-Σ
Αρτέμης απ' τους TXC και προκαλούμε ρήγμα
Το ραπ που αφήνει στίγμα
Στην εξουσία πλήγμα προκαλεί
Δωσ' μου πετρέλαιο να κάψω τη Βουλή
Πάντα επαναστάτης τής υπόγειας σκηνής
Πιο τρελοί (ναι!) κι από σχιζοφρενείς
Την ώρα που βρισκόμαστε κι οι 3 επί σκηνής!
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού!
Έλεγχος μικροφώνου, 1, 2, γαμημένο 3!
Μ' έχει πιάσει καπιταλιστική ημικρανία
Και μπαίνω και μπαίνω και μπαίνω (μπαίνω!) στο παιχνίδι πάλι (πάλι!)
Νιώθω τη ζωή να μου τρώει το κεφάλι
Ώρες-ώρες φέρνω στο νου μου τον Μιχάλη
Και μου 'ρχεται να σπάσω ενός μπάτσου το κεφάλι!
Πολλοί με λεν ρεμάλι, μα ό,τι λεν οι άλλοι
Ως γνωστόν τα 'χω γραμμένα, γιατί είναι όλα χαμένα από χέρι
Κανείς από σας που δεν το ξέρει
Τη ζωή πατίνι σού κάνουν οι κρατιστές εκείνοι
Να ζήσεις όπως θέλεις, κανείς δε σε αφήνει
Γι' αυτό απωθημένα μου 'χουν μείνει!
Γι' αυτό και κάνω σεξ στη μέση του δρόμου!
Μαζί με κάποιο αδελφό μου απ' το πλήρωμα του τρόμου
Οι παππούδες οι καημένοι κοιτάνε σα χαμένοι
Ρωτάνε μήπως ήρθανε ξανά οι γαμημένοι οι ναζί
Που κανένας τους δε θα 'πρεπε να ζει
Τρέξε να σωθείς αν μας δεις με τη γροθιά υψωμένη
Είμαστε τρελοί, πολύ πιο πορωμένοι
Γι' αυτό φέρνουμε ξανά και ξανά τον πανικό
Είμαστε φτιαγμένοι από επικίνδυνο υλικό
Και φόβο δεν έχουμε, χτυπάμε και τρέχουμε
Δε μας αντέχετε, επειδή δε σας αντέχουμε
Δε σας υποφέρουμε, ήρθαμε να φέρουμε
Τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω
Γι' αυτό αντίδραση! αντίδραση! Το μόνο που θα κάνω
Μετά ίσως πεθάνω ευτυχισμένος
Που θα 'μαι ακόμα ένας νεκρός
Κι όχι ακόμα ένας νεκρός γαμημένος
Πολλοί θα πουν πως είμαι τρελαμένος
Άλλοι θα πουν πως ήρθα από αλλού κι είμαι αλλού
Ο Τζιμάκος ίσως το 'λεγε δουλειές τού κεφαλιού
Μα είναι απλά παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού!
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού!
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού!
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού
Παιχνίδια τού μυαλού ενός τρελού!