Έχει η νύχτα πόρτα ανοιχτή Το φεγγάρι μάς ανοίγει δρόμο Είσαι το βαθύτερο βαθύ Στου επιφανειακού τον κόσμο Άγγελός σου θα ‘μαι, αν χαθείς Κι αν χαθείς, για μένα μην φοβάσαι Όταν αγκαλιά μου, κοιμηθείς Ο Παράδεισός μου πάλι θα 'σαι Ο Παράδεισός μου έχει τ' όνομά σου Των ματιών σου τον υπέροχο βυθό Ο Παράδεισός μου έχει τ' άρωμά σου Τη φωνή σου, όταν λες το σ' αγαπώ Ο Παράδεισός μου είναι η σκιά σου Το συναίσθημα που νιώθω στο φιλί Σ' αμμουδιές το σχήμα απ' τα βήματά σου Ο Παράδεισός μου, φως μου, είσαι εσύ Πέφτει καλοκαιρινή βροχή Κι έχει συννεφιά, μα είναι απάτη Μη μου λες πως τ' άστρα έχουν κρυφτεί Λάμπουν, όπως λάμπει κι η αγάπη Κι η αγάπη είναι πια για μας Ο μονόδρομός μας και θυμήσου Στις ερήμους κάθε μοναξιάς Ο Παράδεισός μου… η ύπαρξή σου Ο Παράδεισός μου έχει τ' όνομά σου Των ματιών σου τον υπέροχο βυθό Ο Παράδεισός μου έχει τ' άρωμά σου Τη φωνή σου, όταν λες το σ' αγαπώ Ο Παράδεισός μου είναι η σκιά σου Το συναίσθημα που νιώθω στο φιλί Σ' αμμουδιές το σχήμα απ' τα βήματά σου Ο Παράδεισός μου, φως μου, είσαι εσύ Σ' αμμουδιές το σχήμα απ' τα βήματά σου Ο Παράδεισός μου, φως μου, είσαι εσύ