'T Leek zo mooi, 't sprak vanzelf Jij en ik en zo moest het altijd blijven Ons geluk kon niet stuk En de zon die zou voor ons eeuwig schijnen Maar ineens wou je weg, 't ging zo vlug En wat bleef dat was een droom Zo gaat het vaak om je heen Heel onverwacht ziet de één het niet meer zitten De ander blijft, 't huis is leeg 'S Avonds laat vertelt de kamer zijn verhaal Van hoe het was, wat 'ie zei Maar wat bleef dat is die droom M'n hoofd weer op je schouder Je handen spelen met m'n haar We zijn dan wel wat ouder Maar toch weer even bij elkaar Je hoofd weer op m'n schouder Je handen spelen met m'n haar We zijn dan wel wat ouder Maar toch weer even bij elkaar Het geluk 's net een bloem Je plukt hem af; hoopt dat 'ie zal blijven bloeien Je neemt hem mee, in je hand Veel te vast, want je wilt hem niet verliezen Maar na een dag in een vaas valt 'ie uit En wat bleef dat is die droom Die lege plek in je huis, in je hart Je denkt dat die niet terug zal komen En je zegt: "Slijt wel weg, gaat voorbij" Je probeert het te vergeten Maar 's avonds laat telefoon: "Ja, met mij" Ik kom terug voor onze droom M'n hoofd weer op je schouder Je handen spelen met m'n haar We zijn dan wel wat ouder Maar toch weer even bij elkaar M'n hoofd weer op je schouder Je handen spelen met m'n haar We zijn dan wel wat ouder Maar toch weer even bij elkaar