Ik ben een mens van vlees en bloed Een druppel in de oceaan Onherkenbaar in de golven Een korrel zand in de woestijn Zo slokt de menigte mij op En raak ik telkens weer bedolven Maar gedragen door het witte licht Stijg ik uit boven mijzelf Ken ik even geen gewicht Meer dan een schaduw in het witte licht Met open ogen in de zon Ontdek ik mijn gezicht Ik word geboren in de bergen Draag het water naar de zee Maar waarom ben ik vergeten