Daar sta je dan, 's avonds 20 over 11 Op een strand sigaretten weg te werken Even eruit, dat was alles wat je wou Even alleen, want je had zoveel te verwerken En kijk eens aan, daar staat de grote denker Aan het werk op de grens van land en zee De achtste dag, dus vier dagen te gaan nog Terwijl het leed wel was geleden op dag twee Naar huis, hmm Naar huis Ik wil naar huis, oeh-oeh Naar huis 'T Leek zo mooi, even wat tijd voor jezelf Maar je hebt jezelf niet zo gek veel te vertellen Dus je staat maar op en je sleept je naar het strand Tot het moment komt dat je eindelijk mag bellen Maar niet vandaag, 't mag pas morgen En dat komt eigenlijk door wat ze gister zei Ze zei: "Lief, als je niets hebt te vertellen Dan hoef je niet te bellen", volgens mij Naar huis, hmm Naar huis Ik wil naar huis, oeh-oeh Naar huis Je denkt: kom op, genoeg om niets getreurd Hou eens op met dat huilen naar de maan Nog een kwartier, dan is het 12 uur geweest Dus theoretisch nog maar drie dagen te gaan Dan mag je naar huis, hmm Naar huis Je mag naar huis, oeh-oeh Naar huis, hmm Naar huis Ik wil naar huis, oeh-oeh Naar huis