Er staat een klein en donker huis Aan het einde van de straat Niemand loopt er langs Maar men weet dat het er staat En dat er vroeger lampjes hingen Dat het er warm was en gezellig bovendien Dat je de kinderen hoorde zingen Maar niemand lijkte nog te weten of te zien Was Mij Omarm Mij Ontdooi Mij Krab het ijs van m'n ramen Laat de wereld weer zien wie Ik was mij Wie wast Niemand weet precies Wat er daar binnen is gebeurt De muren zijn te dik En gesloten blijkt de deur Toch is er een lichtje aangelaten Voor wie de moeite neemt en echt naar binnen kijkt Lijkt het zachtjes terug te praten En is het net alsof een hand naar buiten reikt Was Mij Omarm Mij Ontdooi Mij Kras het ijs van m'n ramen Laat de wereld weer zien wie Ik was mij Verlos mij Ontdoek mij Laat de stilte weer horen En de liefde weer voelen Wie ziet mij Wie hoort mij Wie wast mij Er zit een klein en donker kind Met z'n voeten in het zand Het vuur ligt aan zijn zij En het bloed zit aan zijn hand Genees me en heel me Omhels en omarm me Ontdoe me, verlos me Ontdooi en verlang me En was me Begrijp me, vergeef me Verwoord en beleef me Breek af en herbouw me Geloof en vertrouw op mij Was me Wie wast me