Ik dacht altijd goed te weten Wat ik wilde waar ik stond Maar als ik naar beneden kijk Zie ik nergens vaste grond Elke weg lijkt even logisch Ik sluit niets of niemand uit Als ik maar stil genoeg blijf zitten Komt het vanzelf van binnenuit Dus ik zweefeloze ruimte Ik weet zelf niet wat ik ben Maar hou me stevig vast aan wat ik geloof En wat ik ken Vastberadenheid is voor de domme Tijd is maar een stok achter de deur En elke zekerheid is zelf verzonnen Dus grijs is een mooie kleur Zolang ik kan blijven zweven Tussen vraag en antwoord op Houd ik mijn leven op de rails Maar zit nergens in het stof Elke einde staat nog open Zolang ik blijf bij mijn begin En ik niet veel vooruitkijk Tegen beter weten in Om te zien of dat hele licht Van wat ik vindt of wat ik vond Tot die tijd blijf ik hier stevig staan Op wat lijkt op vaste grond Vastberadenheid is voor de domme Tijd is maar een stok achter de deur En elke zekerheid is zelf verzonnen Dus grijs is een mooie kleur Vastberadenheid is voor de domme Tijd is maar een stok achter de deur En elke zekerheid is zelf verzonnen Dus grijs is een mooie kleur Grijs is een mooie kleur