Za dużo roboty, a kołaczy brak
Za nisko ten sufit, żeby długi mógł stać
Zbyt kręta ta droga, by lekko ją przejść
Za suto na stole, żeby dało się zjeść
Za duże to ego, by dogadać się
Za mała ta chata, by kobietę mieć

Za jasny ten księżyc, by dało się spać, o tak, uh
Za krótki ten łańcuch, by dać nogi za pas

Życzymy sobie i wam, by nas było stać
Na święty spokój
Szczęścia ile się da, miłości w bród
Mądrych ludzi wokół
Za krótkie te nogi, by dogonić czas
(Za krótkie te nogi, by dogonić czas)
Za ciężka ta głowa, by pionowo stać
(Za ciężka ta głowa, by pionowo stać)
Zbyt mało tu miejsca, żeby rozgościć się
(Zbyt mało tu miejsca, żeby rozgościć się)
Za mało wszystkiego, co można by mieć
Życzymy sobie i wam, by nas było stać
Na święty spokój
Szczęścia ile się da, miłości w bród
Mądrych ludzi wokół
Życzymy sobie i wam, by nas było stać
Na święty spokój
Szczęścia ile się da, miłości w bród
Mądrych ludzi wokół
Życzymy sobie i wam, by nas było stać
Na święty spokój
Szczęścia ile się da, miłości w bród
Mądrych ludzi wokół
Życzymy sobie i wam, by nas było stać
Na święty spokój
Szczęścia ile się da, miłości w bród
Mądrych ludzi wokół
Życzymy sobie i wam, by nas było stać
Na święty spokój
Szczęścia ile się da, miłości w bród
Mądrych ludzi wokół