Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Odsunęłam i nigdy więcej
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Możesz liczyć na cud
Już za późno wiec odpuść
Trochę czułam że tak będzie
Chyba była nam za pięknie
Długo nie musiałam czekać
Pierwsze rysy na diamencie
Twoje spojrzenia na nią
A myślałam że jesteś inny
Gdy u ciebie słońce, ja na deszczu moknę
Ty chciałeś jesień, a ja czekam na wiosnę
Kiedy pod nogami poczujesz ogień
Robi się gorąco
Wyciągasz hajs
Bardzo kreatywnie rozwiązujesz problem
Nie wiedziałam, ze za taka mnie masz
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Odsunęłam i nigdy więcej
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Możesz liczyć na cud
Już za późno wiec odpuść
(...)
Dociera do mnie powoli:
Nigdy nie będzie jak dawniej!
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Odsunęłam i nigdy więcej
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Możesz liczyć na cud
Już za późno więc odpuść
Po co tyle ściem
Przecież nie przestaniesz
Nic nie ukręcisz dziś
Lepiej daj sobie spokój
Po co tyle ściem
Przecież nie przestaniesz
Nic nie ukręcisz dziś
Lepiej daj sobie spokój
Spokój, spokój
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Odsunęłam i nigdy więcej
Wtedy słodka jak miód
Nie dawałam się oderwać od ciebie
Dzisiaj zimna jak lód
Możesz liczyć na cud
Już za późno więc odpuść