اے ڈا ظلم کیتو ای راہیں چھوڑ ڈیتو ای
متھے کوئی الزام تاں ڈیندوں چھوڑ نہ ویندوں
باالفرض جو کوئی مجبوری ہاوی
مینوں کلہیاں بہہ سمجھیندوں چھوڑ نہ ویندوں
لڑ چُھٹ ویندے کر چُپ ویندے
وت بے شک کر کنڈ ویندوں زہر پیلیندوں
تھی ساہ بے وس دے ختم ویندے
پچھے غیر دی سیجھ سجیندوں جشن مَنیں دوں
گُٹ زہر دا پیندا ہاں
کل ماہی مل پوسی
اسے آس تے جیندا ہاں
نت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
نت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
بس اج دا ڈینہہ ہے
کوئی ڈُکھ نہ راہسی
نت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
کل سوہنڑا آسی
نت میں نویں گل تے دل کوں وِیلئیں داں
ہک بَئے توں ودھ کے بہانے بنڑیں داں
منتاں کرینداں تے قسماں وی چیئنداں
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
ڈینہہ جو اُبھر دئے آ راہ تے باہنداں
طعنے تے مہنڑیں لوکاں دے ساہنداں
دنیا کوں وسدا ڈیہدا جو راہنداں
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
جاں شام تھیئندی وَل گھر نوں میں وینداں
پلکاں تے ہنجواں دے ڈیوے بَلینداں
گھر دے اندھیراں وچ یاداں گُلینداں
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
جاں رات ڈھل دی تَرُٹ آس ویندی
نیندر وی دل کوں دلاسے نہیں ڈیندی
تاراں دی جِھل مل تن کوں سڑیندی
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
بس اج دا ڈینہہ ہے
کوئی ڈُکھ نہ راہسی
وت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی
نِت دل کوں آدھا ہاں
کل ماہی آسی