Ik doe het voor de schoonheid Want zij is koningin Ik dien haar alle dagen Maar ik ben haar te min Ik smacht naar een beloning Voor zoveel trouw en vlijt Of op zijn minst een teken Van hare majesteit Ooit gaf ik, als een heilige, de kleren van m'n lijf Dat kon haar niet bewegen Ze hield de lippen stijf Ik dacht: dan doe ik het wel anders, Vanaf nu is het wit of zwart Ik laat niet meer met me sollen En speel het spel keihard Ik dwaalde door de straten En viel voor elke vrouw Ik kende geen genade En toonde geen berouw Ik liet zoveel verkommeren M'n meesterwerk onvoltooid M'n vrienden en familie, Voor haar had ik gemoord Maar nee, niets kon er baten Ze zweeg in elke taal Haar ster onbereikbaar En dit is mijn verhaal Ik doet het voor de schoonheid Want zij is koningin Ik dien haar alle dagen Maar ik ben haar te min