Romántico, si, Porque sabes que mil veces mil o teu nome, De escribirse, escribiríase así: deliciosamente así. Prácticos, si, como un ceo vestido de gris. O teu corpo, de morrer, morrería por min: necesariamente así. Inventaron a cidade e era Pequín. Dispuxeron unha cama toda chea de flores. E agradecía que anoitecese entre os teus brazos, E as estrelas co seu canto de grilos, e era tan romántico, Quiromántico, tan romántico, si. Quiromántico. Sabes que se naces ou se morres Nunca máis precisarás durmir. Sangue coa que pinto todos os mobles, Dame razóns para seguir.