Foi o ano que comprei Unha chaqueta de coiro, E nas aulas de FP Asociámonos os dous. Non son fácil de vencer, Non sei por que teño insomnio. E nos cómics de DC Nunca nada fracasou. Só me queda berrar kame-hame-ha Para loitar contra o mal Que me fai o teu amor. Podíanos pasar (tamén caen os avións). Eu cría naquel bar: era a nosa salvación. Si, sempre quixen ter algún superpoder para sentirme novo. Pero non sei sobrevivir se non te teño aquí, na boca do lobo. Paso tardes no local E ábrolles a algúns amigos. Non remite o temporal, Pero temos corazón. Só me queda aquel riff de Motörhead: O barrio estoura con el e outra vez penso nos dous. Ven, imos arriscar cunha sala de actuacións Para a escena underground, e que caian os avións. Si, sempre quixen ter algún superpoder para mudar o rumbo. Pero non sei sobrevivir se non te teño aquí para salvar o mundo.