Het land is moe Onder de kastanje Laat hij één voor één voorzichtig Voor altijd zijn vogels vrij Fluistert wie ze zijn De grote beer Kijkt tussen de wolken Op het landschap neer De kleinste vogel wacht nog even Gaat dan ook En roept een laatste keer Wat is waar De zaken in de wereld Die belangrijk zijn, zijn Niemands eigendom Zo heeft hij dat Aan de kinderen geleerd En hij ziet Het heeft al weken niet geregend De verworpenen der aarde slapen daar Ten laatste maal Het land is moe Maar het hek is pas geverfd De tomaten zijn al groot Het hout moet naar de schuur Iemand moet dat doen Iemand zoals hij Als er weer nieuwe wolken zijn En als hij danst Danst op logaritmes Walst in parabolen met een Eindeloos deelbaar priemgetal Door het raam van zijn heelal Het is goed Ik doe het wel Ik doe het wel Zegt hij als de sleutel niet goed past Ik doe het wel Zegt hij dan En helpt haar met haar jas