Ergens op een ochtend op een doordeweekse dag
Kwam ik tot het inzicht dat de wereld voor me lag
Als een puzzel zonder stukkies, als een grappie zonder clue
Als een bodemloze grabbelton waarin ik er niet toe doe
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Su-su-su-sukkel (oeh-hoe-hoe)
Nee, nee
Ik ben niet niet geboren voor het epische gebaar
Kwam niet uit de zee omhoog met lang of glanzend haar
M'n vader was geen engel en m'n moeder geen godin
En ik geen held of duivel of iets daar tussen in
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Su-su-su-sukkel (oeh-hoe-hoe)
Maar sta ik naast de zee
En dan kijk ik naar het strand
En dan zie ik daar een korrel
En dan neem ik een handje zand
En dan breng 'k het naar m'n ogen
En dan bekijk ik het van dichtbij
En dan zie ik daar die korrel denk ik: 'Hé, net als mij'
En dan neem ik het mee naar huis
En dan maak ik een preparaat
En dan onder de microscoop kijk ik hoe het met me gaat
En in die kleine korrel, in die drager van m'n naam
Zie ik dan mezelf weer op het strandje staan
Met m'n handje vol met zand mezelf aandachtig te bekijken
En mezelf te behoeden om langzaam te bezwijken
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Aan het ongevraagd besef, van het onbeschreven feit
Van het ongehoorde zingen van de onbeleefde tijd
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Yeaah!
Ik ben een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Su-su-su-sukkel (oeh-hoe-hoe)
Yeaah!
Ik ben een sukkel, een sukkel, een sukkel, een sukkel (oeh-hoe-hoe)
Ik ben een sukkel, sukkel, sukkel, sss-suhukkel
Yeaah!
Ik ben een sukkel!