Kwantumwetenschapper Neem me bij de hand Vertel me een verhaal en Schreeuw het door het land De doden zijn niet dood Zolang ze naast je staan Ze hebben alles in hun mars Om nog langer mee te gaan En gooi gewoon geluiden Als een wilde in het rond En soms moet iemand huilen En ik denk dus dat het komt Omdat de golven van geluid Van hetzelfde ritme zijn Als de golven in je lichaam Die breken op de pijn Ik heb dit huis gebouwd Met plakband en karton Niet dat ik ooit kon weten Waar ik aan begon De brieven op een stapel De boeken bij de muur Ik stak alles in de fik Voor de warmte van het vuur En ik gooi gewoon geluiden Als een wilde in het rond En soms moet iemand huilen En ik denk dus dat het komt Omdat de golven van geluid Van hetzelfde ritme zijn Als de golven in je lichaam Die breken op de pijn Dus je hakt jezelf in mootjes Je vormt jezelf weer om Tot een vormeloze massa Zodat je weer terugkomt En weer wordt gegoten In een nieuwe maatschappij En in de leegte tussen vreemden Hoor je er weer bij En je gooit gewoon geluiden Als een wilde in het rond En soms moet iemand huilen En ik denk dus dat het komt Omdat de golven van geluid Van hetzelfde ritme zijn Als de golven in je lichaam Die breken op de pijn