Je weet nog goed hoe het is gekomen
Elke bocht die je hebt genomen
Maar meestal kom je langst de snelste wegen niet het mooiste uitzicht tegen
Een weg betegeld met grootse plannen
Je kon niet mee met de grote mannen
Het zijn niet altijd de grootste daden die de grote bladen halen
Verdwijnen
Je woont tussen de plooien van de tijd
Het noorden ben je toch al even kwijt
Verdwijnen
Of doodgewoon vergeten waar je nu had willen staan
En waarom het dan zo anders is gegaan
Of ergens anders opnieuw beginnen
Waar je jezelf nog eens kan verzinnen
Waar je de gekste dingen kan bewegen
Niemand zal het controleren
Waar je de dagen niet hoeft te tellen
Waar je morgen niet kan voorspellen
En waar je gisteren kan vergeten
Niemand hoeft hier iets te weten
Verdwijnen
Je woont tussen de plooien van de tijd
Het noorden ben je toch al even kwijt
Verdwijnen
Of doodgewoon vergeten waar je nu had willen staan
En waarom het dan zo anders is gegaan
Kwam er maar is iemand op je schouder kloppen
Als je maar wist hoe je het kon doen stoppen
Het tobben, het draaien en niks meer weten
Behalve net die dingen die je wou vergeten
Als je niet waar je moet zijn
Hoe neem je dan in Godsnaam de juiste trein
Dus blijf je staan
Zou het kunnen dat je wacht op een reden om te blijven
Misschien moet je eerst gaan
Om iets naar huis te kunnen schrijven
Of blijf je staan
Zou het kunnen dat je wacht op een reden om te blijven