Bir bulut olsam göklerde salınsam beyhude Alemin karardığı yerde dolsam yağmurla Can olup canana dolup arınsam dost sende Kan olup damarlara dolup fer olsam gözünde Kim açmaz ki gönlünü bu yağan yağmura Bilir onun özünü batsa da çamura Ademin olduğu, karıldığı hamura Yar olmak bre dost zordur deminde Dost! kulların Ne bilir yaktığı yeri Ne bilir düştüğü yeri ateşin Bir gemi açık denizde seyreder usulca Pusulasız yönsüz seyrinde yorgun ve de kayıp Derdine seyrine yandığım karışsan olmaz ayıp Bu denize gark olan nehir ne sarhoş ne de kayıp Kim açmaz ki gönlünü bu akan nehire Dirense de nafile son varış denize Güzeldir aslında her ademin özü Yar olmak ama dost zordur deminde Dostunu yiğitçe seven kişi Pervane gibi özler ateşi Sevip yanmaktan kaçanın Masal anlatmaktır işi