Ne olmuş yani büyük adam olamadıysak Hayallerimizi satmadık ya Hadi çek bi sigara piç oldu bu gece Bu şehri yazarken kırık kalemle Yada kaçıncı kadeh söyleyin hadi Susturun beni olay çıkarmadan Taşı toprağı altın olan bu şehir Bi bizemi eksik yaptı hayatta Neden hep suçlu rolünde biz varız Neden kelepçe bizim kolumuzda Size göre cennet olmuş İstanbul Buraları bana göre bilmiyonuz Duymuyonuz gecenin seslerini Bizi kuytu köşelerde görmüyonuz Ve biz her gece burda dumanlıyoruz çektikce kalbi zorluyoruz Her dumanda hayatı geriye sarıp Seninle aynı acıları yaşıyoruz Bu karanlık sokakların içinde Bir torbacının verdigi malla kafamı zorluyorum Unutmak için cebimde beş kuruş kalmayana tek içiyorum Bi anda değişiyo dünya gözumde Ve anlıyorum artık herşey hayaldi Uğruna can verdiğim insanlar Daha demin benim için ölmedi mi? Farklı semtlerin çocuklarıyız Ama derdimiz aynı bu şehrin içinde Yavaş yavaş eriyoruz zor olsada Kabulleniyor yürek yok olmayı Temeli yalanla yapılan dünyanın Neyine güvenipte yaşıyorsun lan Yok olmak için varoldu bu dünya Sense bi topraksın bunu unutma