Chcieliby wiedzieć o mnie wszytko,
Ale wszystko co mogliby już dawno we mnie znikło,
Prysło jak mydlana bańka
Jak w bajkach, gdzieś w oddali rozmywa się prawda
Na jaw nie wyjdzie nigdy to, co w sobie trzymam,
Bo co by się nie działo najważniejsza jest przyjaźń.
I spluwam na to, wyrzucam za siebie daleko
Swoją przeszłość, przyszłość i teraźniejszość
I mniejsza o większość, mniejsza o sens
Ej, zgubiłam siebie gdzieś i sama nie wiem gdzie
I nie wiem dokąd idę, ale chce tam biec
Może odnajdę siebie i może odnajdę sens
Wiem jak ciężko jest przyznać się przed sobą,
że to co na pierwszym planie dziś jakby pod wodą
Chcę krzyczeć, niemy wrzask wyrywa się z klatki piersiowej
Idę gdzieś, ale sama nie wiem już co robię
I nie mam już siły, nie mogę dłużej tak
Odpalam papierosa, a on spala się jak ja
I nie mam nic, na prawdę nic nie mam
Oprócz goryczy w sobie i wyrzutów sumienia
I nie chcę niczego, na prawdę niczego nie chcę
Mam muzykę, miłość do Ciebie i wolną przestrzeń
Nie mam nic, na prawdę nic nie mam
Oprócz goryczy w sobie i wyrzutów sumienia
I nie chcę niczego, na prawdę niczego nie chcę
Mam muzykę, miłość do Ciebie i wolną przestrzeń
Zatrzymał się czas, w żagle już nie wpada wiatr
Nie mogę myśleć, jeść, kurwa, nie mogę spać
Obraz przed oczami mam ciągle ten sam
A myślałam, że w końcu mam na życie plan
Spadam znów w dół
Jak z kulą do nóg
Przywiązaną ciągle tą samą
Tak samo ciężko w nocy jak rano
Myślałam, że z kartą czystą, jednak zapisaną
Podróż skraca się do obrębu moich myśli
Pustka, zamknęli drzwi za sobą, wyszli wszyscy.
Osuwam się po ścianie, po twarzy spływają łzy
Widziałam oczyma wyobraźni świat, gdzie ja i Ty
Moglibyśmy być szczęśliwi dziś i jutro
Mogliśmy, ale już na to za późno
Za dużo słów i za dużo kłamstw
I nie będzie nas, przegraliśmy nasze dni
Nie rozumiesz dziś, ja nie rozumiałam wtedy,
że nic nie dzieje się bez przyczyny, niestety.