Ze hadden heel de wereld
Samen doorgereisd
En zoveel schone dagen
Samen opgeëist
Het leven was een droom voor allebei
Ze leefden in een roes tot dat hij zei:
"Ik voel me plots als iedereen
Alleen"
Nu dwaalt ze door hun kamer
Als een laffe dief
Op zoek naar de geheimen
Van haar eigen lief
En huilt ze als een niet te troosten kind
Want ze is bang en angstig dat ze daar iets vindt
Maar zonder hem voelt ze zich meteen
Alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Alleen
Alleen
Dolend door de vele straten van de stad
Wou hij dat hij haar iets moois te zeggen had
Maar hij stuurde haar niet één enkel bericht
De zon is als een slag in zijn gezicht
Zonder haar drinkt hij er nog één
Alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Alleen
Alleen
Hoe graag ik ook jou mooie zachte slapen streel
Hoe graag ik met de vingers van je handen speel
Al wil ik elke dag een déjà vu
Al wil ik echt niet leven zonder u
Op het eind zijn we één voor één
Alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Hoe, zeg me hoe
Blijf ik overeind alleen
Alleen
Alleen