Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Ciągle ten pieprzony schemat
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Niszczy mnie pieprzony schemat
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Znowu powielam ten schemat
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Niszczy mnie pieprzony schemat
Znowu zamykam się w chacie i z nikim więcej nie chcę mieć do czynienia
Im bardziej spokojne życie, tym większe uczucie zaniepokojenia
Przez tą rutynę co dzień chore myśli, a chciał bym coś w końcu pozmieniać
Praca i dom, praca i dom i znowu wpadam w ten pieprzony schemat
Życie zamyka mnie w nim, w kręgu kilku zaspokojonych potrzeb
Tym bardziej zamyka, tym bardziej chcę uciec to nigdy nie kończy się dobrze
Tym bardziej spokojne i poukładane mam życie to tym bardziej chore mam myśli
Najgorsze w tym wszystkim że wiele z tych myśli zdarzyło się urzeczywistnić
Mam wrażenie że nie umiem żyć normalnie i stabilnie
Życie w normalnych warunkach chyba zbytnio mi nie sprzyja
Bo za każdym razem kiedy już osiągnę tę stabilność muszę wreszcie coś uwalić bo w końcu się zaburzyła
Odkąd pamiętam podstawówki, wywiadówki gdy zbyt długo byłem grzeczny, w końcu następował atak
Wcale z tego nie wyrosłem, nawet teraz odwalam rzeczy, o których boję się typie nawijać na trackach
Dziwne myśli nachodzą mnie nocą
To mi się samemu nie klei
Czemu wciąż do chorych rzeczy mam pociąg
Skoro w głowie ciągle nie po kolei
Za każdym razem kiedy już jest dobrze to cisza przed burzą i nie trwa zbyt długo
A jestem spokojny już kilka tygodni, więc boję się typie co od walę jutro
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Ciągle ten pieprzony schemat
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Niszczy mnie pieprzony schemat
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Znowu powielam ten schemat
Schemat, schemat, schemat, schemat, schemat
Niszczy mnie pieprzony schemat
Znowu zamykam się w chacie i z nikim więcej nie chcę mieć do czynienia
Im bardziej spokojne życie, tym większe uczucie zaniepokojenia
Przez tą rutynę co dzień chore myśli, a chciał bym coś w końcu pozmieniać
Praca i dom, praca i dom i znowu wpadam w ten pieprzony schemat