Oh, burung pungguk Malang nasibmu Rupamu buruk Tak siapa yang mahu Bila malam telah tiba Di langit, bulan bercahaya Kau berbunyi, berhiba-hiba Merindukan bulan purnama Sungguh suaramu Menawan hati Kedengaran di pohon kayu Bagaikan bintang dikasihi Tetapi wahai pungguk Kau tak diacuhkan Walaupun kau merajuk Meratapi diri Bulan hanya bagai mengatakan "Oh-oh-oh-oh, oh, kasihan" Ha-ha-ha-ha A-ha-ha-ah-ah Ha-ha-ha-ha A-ha-ha-ah-ah Malangnya nasibmu Wahai burung pungguk Tidak seperti burung nuri Di dalam sangkar Dikasihi lelaki dan perempuan Untuk menghibur hati yang rawan Dikasihi lelaki dan perempuan Untuk menghibur hati yang rawan Oh, burung pungguk Malang nasibmu Rupamu buruk Tak ada yang mahu