Η πλώρη σου στάζει έρωτα η πρύμη σου τον πόθο Τ' αμπάρια σου τον στεναγμό στα χέρια μου σε κλώθω Μαγνήτισε τη σκέψη μου της φωνής σου ο ήχος Η κουπαστή σου αντίδωρο η αφή σου πλάνος χτύπος Μαγνήτισε τη σκέψη μου της φωνής σου ο ήχος Η κουπαστή σου αντίδωρο η αφή σου πλάνος χτύπος Βυθίζομαι στα ύφαλα ανοίγω τα πανιά σου Κρέμομαι απ' τα άρτια σου τα μάτια τα δικά σου Άνεμος πνέει ούριος το κύμα σχίζει η πλώρη Λικνίζεσαι απάνω μου φαλλοδαρμένη κόρη Άνεμος πνέει ούριος το κύμα σχίζει η πλώρη Λικνίζεσαι απάνω μου φαλλοδαρμένη κόρη Η πλώρη σου στάζει έρωτα η πρύμη σου τον πόθο Τ' αμπάρια σου τον στεναγμό στα χέρια μου σε κλώθω Καραβοκύρης γίνομαι θωπεύω το σκαρί σου Καλαφατίζω τους αρμούς απ' το γυμνό κορμί σου Καραβοκύρης γίνομαι θωπεύω το σκαρί σου Καλαφατίζω τους αρμούς απ' το γυμνό κορμί σου