Með pistasíuhnetubragð á tungunni í allann dag. Ég steig á baðsloppinn hans Jóns Og rann og kramdi sjónvarpið Og rafmagnið fór af og allt í klessu. Ég kveikti bara á einu litlu kerti. En skyndilega datt kertið í gólfið Og þá kom logi, og annar logi Og húsið mitt góða brann. Það brann, það brann, það brann, það brann.