بی تو در هر جای این دنیا اسیر غربتم تو که از اول به دلتنگی ندادی عادتم از همان روزی که از شهر خیالم پر زدی از همه دنیا گرفتی و شدی هم صحبتم عادتم دادی که در باران به یادت آورم عادتم دادی کنارت باشم و عاشق شوم در هوایت یک کبوتر باشم و دور سرت لحظه لحظه بیقرارت باشم و عاشق شوم من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالم است عاشق ترینم تو فقط باید مرا باور کنی من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالم است عاشق ترینم تو فقط باید مرا باور کنی من صدای خنده ات را در کجا پیدا کنم در زمین جاری شوم یا در هوا پیدا کنم با غریبی خو گرفتم بی تو اما عشق من من کجای ای جهان یک آشنا پیدا کنم من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالم است عاشق ترینم تو فقط باید مرا باور کنی من بی تو دنیایم غم است بغضم به قدر عالم است عاشق ترینم تو فقط باید مرا باور کنی