Unuttuk, unuttuk
Ne çabuk unuttuk, ne çok unuttuk
Dünya kalınası değildi
Yeryüzünde karar kılamazdık ki
Geldik ve nihayet dönecek değil miydik
Şimdi hatırladığımız bu
Ve hiç unutmayacağımız
Ne çok unuttuk, ne çabuk unuttuk
Bizden önce gelenleri ve bizden önce gidenleri
Güzel atlara binip giden güzel insanları unuttuk
Sırf ölümünü güzel eylemek için yaşayanları ve
Ölümünü düğün gecesi gören güzel bakışlıları unuttuk
Ne çok uyuduk göklerden habersiz
Ne çok unuttuk semaya yüz dönmeyi
Ayağımızı yere sabit belledik
Elimizdekileri sahiplendik
Ki değil elimizdekilerin
Ellerimizin bile elimizde olmadığını hatırlamak zamanı şimdi
Çok hatırlamak ve çabuk hatırlamak zamanı
Unuttuk
Dünya bir gölgelikti oysa
Yolcu olduğumuzu unuttuk
Yolumuzun buradan geçtiğini sadece
Sadece uğradığımızı şu dünyaya unuttuk
Yükümüzü yeğni tutmayı bilemedik.
Biriktirdik, çoğalttık, artırdık ve saydık
Geriye ne kaldı
Şimdi hatırladık
Sermayemiz yokluk, servetimiz acizlikti
Şimdi hesapladık
Unuttuk
Yüzümüzde Rahmanın nakşı vardı
Gözümüzde Cemalin bakışı vardı
Gönlümüzde Bekanın aşkı vardı
Unuttuk
Ama Şimdi, şimdi yüzümüz yerde kaldı
Gözümüz yaşta kaldı
Gönlümüz darda kaldı
Hatırladık ve anladık ki
Burdan ötesi vardı
Gelin Ey dostlar, burada kalmayalım
Yüzümüzü Rahmanın vechine döndürelim
Gözümüzü Gufranın tecellisine çevirelim
Gönlümüze neylerse güzel eyleyen Mevlamızın tesellisini devşirelim.
Hatırlayalım, hatırlayalım ki
Hatırlamaya değer bir şey bile değilken
Yüze geldik, varlığa vardık, dile geldik, ışığa vardık
Kimsenin bizi bilmediği, kendimizi de bilmediğimiz
Derin bir unutuştan alındık
Hatırlandık, hatırlandık ki
Şimdi hatırı sayılır olduk
Fakat ne çok unuttuk ve ne çabuk unuttuk
Unutuşun çocuğu olduğumuzu
Varlığın uçarı kuşu olduğumuzu
Ve Kanatlarımız olduğunu
Yerde kalanlardan ve arza bağlananlardan uzakta
Kaderimiz olduğunu unuttuk
Gelip gitmenin, konup göçmenin
Ondan gelip Ona gitmenin
Ne güzel olduğunu
Unuttuk unuttuk unuttuk
Hatırlayalım şimdi hatırlayalım ki
Unutuştan alınmıştık
Ve çokça unutmuş çokça unutmuştuk
Unutmayalım ki
Hep hatırlandık, hep hatıra kaldık
İşte o zaman enkaz altından çıkarabiliriz belki ruhumuzu
Ve o zaman yüreğimizdeki yangın yeri
İbrahimvari bir gülşene döner
Ve biliriz ki,
Mazlumlar mahzun olmazlar
Masumlara hüzün erişmez asla
Ve asla korku yoktur şehide
Ya Rab! Şimdi hatırladık
Kabul eyle hatırlayışımızı
Affet unutuşumuzu
Kabul eyle bizi kabul eyle
Kabul eyle bizi Ya Rab
Kabul eyle bizi kabul eyle