Nöbetler yağmur yağmur, bir ömür iki nefes Mahşeri dünya sanır, hep aldanır her bir nefs Kalpleri bir hırs sarmış dünya telaş içinde Kimse burda kalmıyor, gidiyor bir biçimde Birden sûr a üflenir, şimşek çakar beyninde Her şey yere çakılır, herkes donar bir yerde Zalim zulmünden bıkmaz, lanet eli her yerde Mazlumun sesi çıkmaz, gözleri kıyamette Zulme kıyamet yakın, gün doğmaz beklemekte Tek çare ölüm değil, serde var direnmekte Güneş tepeye iner, herkes bir gölge arar Mahkemeler kurulur, verilir en son karar Hesabı var dünyada her nefsin yaptığının Ve kudret elde iken neden yapmadığının