Işıklar sönünce, bir tek sen yanımda Karanlık seninle son bulur Kaybolur uzaklara Her yolun sonunda tuzaklara Bitmeyen sonsuz burhanlara Gelemem ben Düşemem ben Kendime bunu hiç yapamam ben Hayır gelemem ben Hayır gelemem ben zaten yorgunum bir de bitiyorken sana Hayır gelemem ben nasıl olabiliyor çıldırıyorum ben sana Hayır gelemem ben çünkü biliyorum deliriyorum ben sana ya Hayır gelemem ben Hayır gelemem ben Bütün o kırıkları Taktım yerine kendime kendime baktım Yine de oturmadı Tırlattım bu kafayı sırıtmadı Düşünmek gerekir o andan itibaren Hislerim karşılar bütün ücreti mütemadiyen Gelemem ben Düşemem ben Kendime bunu hiç yapamam ben Hayır gelemem ben Gelemem ben Gelemem ben Hayır, hayır, hayır, hayır Hayır, hayır, hayır, hayır Hayır, hayır gelemem ben