Znam na pamięć twoje słowa wymyślone, udawane - dla mnie
Dobrze wiem co powiesz mi znam te kłamstwa, znam je tak dokładnie
Nie mów więcej nic, zamknij tylko drzwi!
Chce zapomnieć, że w ogóle byłeś kiedyś Ty
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Nie muszę prawdy kryć,co mam.Wystarczy mi,nie chce nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Sobą chce znów być
Nie wmawiaj więcej mi, że sama już nie znaczę nic
Nie pozwolę, abyś był tu - w moich myślach, w mojej głowie więcej
Pakuj rzeczy, odejdź jeszcze dziś i zabieraj swoje szczęście
Nie mów więcej nic, zamknij tylko drzwi
Chcę zapomnieć, że w ogóle byleś kiedyś Ty
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Nie muszę prawdy kryć,co mam.Wystarczy mi,nie chce nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Sobą chce znów być
Nie wmawiaj więcej mi, ze sama już nie znaczę nic
Uwolniłam się już z objęć i chłodu Twych rąk
Sił wystarczy mi, aby teraz dalej żyć
Znów przed siebie iść
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Nie muszę prawdy kryć,co mam.Wystarczy mi,nie chce nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Sobą chce znów być
Nie wmawiaj więcej mi, ze sama, sama nie znaczę nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Nie muszę prawdy kryć,co mam.Wystarczy mi,nie chce nic, nie chce nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Sobą chce znów być
Nie wmawiaj więcej mi, ze sama już nie znaczę nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Bez Ciebie!
Nie muszę prawdy kryć,co mam.Wystarczy mi,nie chce nic, nie chce nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć
Sobą chce znów być
Nie wmawiaj więcej mi, ze sama już nie znaczę nic
Bez Ciebie mogę już uczyć się, jak żyć.