Eja prane dhe me fal nje vallezim,
T'a rikthejme jeten pas si nje film.
Zemrat tona ekran,
Ngjyra i dhane
Erresires.
Me shtrengo dhe njehere si dikur,
Si ne foton e varur mbi mur.
Dashuria i jep krahe,
Dhe kujt nuk i ka
Une dhe ti, ishim ata.
Une dhe ti,
Qe ndame dhe te fundit kafshate,
Duke thene sesa jemi me fat,
Sa njeri - tjetrin te kemi per krahe ne cdo nate.
Une dhe ti,
Erdhem nga endrrat ne jete,
Duke mposhtur stuhite dhe rrufete,
Dhe mbollem nje rreze diku,
Te shkelqej sot nje diell i vertete.
Ne u nisem me henen e plote,
Permbi dallgen e lotit te ftohte.
Zemren busull ne dore
Dhe ne kraharor
Dashuria.
Prekem fundit dhe mbrritem ne maje,
Por kujtimet sebashku i ndajme
Jemi ne nga ata
Qe krahet i'a dha
Varferia.
Une dhe ti,
Qe ndame dhe te fundit kafshate,
Duke thene sesa jemi me fat,
Sa njeritjetrin te kemi per krahe ne cdo nate.
Une dhe ti,
Erdhem nga endrrat ne jete,
Duke mposhtur stuhite dhe rrufete,
Dhe mbollem nje rreze diku,
Te shkelqej sot nje diell i vertete.
Ti i dhe kuptim jetes time,
Ti e ktheve dhimbjen ne force,
çdo mengjes me diellin ne lindje,
Nuk pritem kaq shume nga kjo bote.
Dashuriii