Eg sá Baldri, Blóðgum tívur, Óðins barni, örlög fólgin; Stóð um vaxinn Völlum hærri Mjór og mjög fagur Mistilteinn. Varð af þeim meiði, Er mær sýndist, Harmflaug hættleg, Höður nam skjóta. Baldurs bróðir var Um borinn snemma, Sá nam Óðins sonur Einnættur vega. Þó hann æva hendur Né höfuð kembdi, áður á bál um bar Baldurs andskota; En Frigg um grét í Fensölum Vá Valhallar. Vituð ér enn eða hvað? Haft sá hún liggja Undir Hveralundi, Lægjarns líki Loka áþekkjan. Þar situr Sigyn þeygi um sínum Ver vel glýjuð. Vituð ér enn eða hvað?