Yağmurlar, yağmurlar Bile bile yanıyordu canın ama ona diyemiyordun ki hiçbirini Daha dibe batıyordu, daha kötü olabiliyor mu ki dediklerimiz? Yarınına kalıyordu her şey, ölüyordu çoktan bu günlerimiz Islak sokağında anahtarı çevirip tabuta girmeyi düşünmedin hiç Yağıyordu bile bile bu sokağın cehennemin silüeti olduğunu yağmur Dibi çıksa en dibindeyiz şehrin Nefes almalıyız ama kaderimiz oluyoruz mağdur Küçük bir umudun peşindeyiz değil birimiz hepimiz Yalnız öleceğiz çünkü doğamız bu Yine de varoşun hayalperest çocuklarıyız Bulutlar kapatıyorsa bu yıldıza selam dur Olmadı başka bir derdimiz hiç Daha dibe çekiyoruz kendimizi Yağmurla akıyor umutlarımız Bırakırım bu sulara benliğimi Yağmurlar, yağmurlar Bu bir fırtına bense bir yaprağım Haliylе gayet doğal savrulmam Asla yere düşmеm dedim, her adım atmamla bir kez daha yine yerdeyim Yağmurla boğuşmam gerek, ıslanıyorken bu kanatlarla Dener miyim uçmayı gökyüzüne Damlalar mahallenin öksüzüne damlıyor, "şıp, şıp, şıp" Hayallerim kurban, bu bir hırsızlık Ben ölüyüm gördüğün benim hırsımdır Kabul ediyorum bayağı bir kızgındık Hesap ödedik, para üstü kırgınlık Yağmurlar, yağmurlar Bu şehir ağlıyor; üstüme üstüme bak, belki bu sonum olacak Yağmurlar, yağmurlar Bu bir fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar Yağmurlar, yağmurlar Bu şehir ağlıyor; üstüme üstüme bak, belki bu sonum olacak Yağmurlar, yağmurlar Bu bir fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar Yağmurlar, yağmurlar Yağmurlar, yağmurlar Bu bir fırtına belki de arkası var, lekelenir beyaz ayakkabılar