(Sen ve ben hep yan yanayken)
(Korkusuzuz bu kent yanarken)
(Her yanım sen, her yanın ben)
(Tenin ecel ama ölmek için henüz erken)
Gideni napıyım? (Napıyım, napıyım?)
Kalanlarla rahatım (rahatım, rahatım)
Yalanları tattım (tattım)
Söz geçirmem lazım artık (artık, ey)
Yok olmak pahasına (pahasına)
Bu lanete zaafım var
Tüm anıların hat'rına (hat'rına)
İhaneti tattım, tattım
Artık yoluna, yoluna git
Olan oldu bak, oldu bak
Sonunda doğrular, doğrular
Buldum yanlışlıkla, çünkü
Sen ve ben hep yan yanayken
Korkusuzuz bu kent yanarken
Her yanım sen, her yanın ben
Tenin ecel ama ölmek için henüz erken
Sen ve ben hep yan yanayken
Korkusuzuz bu kent yanarken
Her yanım sen, her yanın ben
Tenin ecel ama ölmek için henüz erken
Şehir enkaz olsa bile
Seninleyken hiçbir illet
Dokunamaz yüreğime
Senin gibi birisi daha yok
Olmadı, olmuyor asla
Yok olmadı
Kalacak masal gibi
Hatıran hatırlattı ihaneti, oo
Artık yoluna, yoluna git
Olan oldu bak, oldu bak
Sonunda doğrular, doğrular
Buldum yanlışlıkla, çünkü
Sen ve ben hep yan yanayken
Korkusuzuz bu kent yanarken
Her yanım sen, her yanın ben
Tenin ecel ama ölmek için henüz erken
Sen ve ben hep yan yanayken
Korkusuzuz bu kent yanarken
Her yanım sen, her yanın ben
Tenin ecel ama ölmek için henüz erken
♪
(Sen ve ben hep yan yanayken)
(Korkusuzuz bu kent yanarken)
(Her yanım sen, her yanın ben)
(Tenin ecel ama ölmek için henüz erken)