Er isch ersch grad säxi gsi
Us em Chindergarte cho
Uf Oschtre hät's en Thek gä
Mit Chuefäll hinedra
Am Zischtig sinds dänn losmarschiert
Mit suber putze Schue
Er zäh Schritt vor dä Mueter her
Voll Stolz em Schuelhus zue
Er hät id Schuel tärfe go
Go lerne läse und schribä
Und dä Lehrerin zeige wie gross er scho isch
Er hät uf zwänzg scho chöne zelä
Und dä Chopfstand ohni d'Händ
Und er hät sich so gfreut uf di andre Chind
Än guete Bueb mus flissig si
Dä Fritz isch immer flissig gsi
Doch wänn dänn s'Frölein Frage stellt
Dänn fallt em meischtens gar nüt i
Äs Sternli, wer kein Fähler hät
De Fritz hät nie eis gha
Drum hät er halt bim Nachber gluegt
Zum au emal es Sternli ha
Bald scho hät sichs tütlich zeigt
Dä Bueb chunt nöd rächt na
Drum hät de Chlaus ä Ruete brachtdä
So sträng er sich dänn scho no a
Im Früelig häts dänn Zügnis gä
Dä Fritz wott nüme hei
Di andre händ en usglacht
Und er brüelet lisli, ganz elei
Und er hät id Schuel müse go
Go lerne läse und schribe
Und schribe und läse und läse und schribe
Und am Platz hocke bliibe und stille si
Wer scho nöd drus chäm söll wenigschtens aständig si
Bald vierzg Chind i dä vierte Klass
Dä Fritz am Schwanz debi
Dä Lehrer meints zwar guet
Doch wenns em ushänkt haut er wüetig dri
Mal rüert de Fritz drum ä Schiben i
Will er hät gar nöd gschwätzt
Und Ende Jahr da hänts en dänn id Sonderschuel versetzt
D'Mueter hät guet zuegret
Aber s seg halt scho ä Schand
Er stiert nu vor sich hi und bringt kä Muul meh abenand
Im Spunten isch dä Vater ghockt
Vom Schaffe turschtig gsi
Politisiert und referiert, sich gwundred über di fräche Chind
Und er hät id Schuel müese go
Zum ä andere Lehrer
Wo gfunde hät, d'Chind törf mer ja nöd verwöhne
Grad di tumme Schüeler mües mer früe gnueg dra gwöhne
Mit Fliess bin re eifache Arbets z bliibe
D'Schuelziit isch jetzt schnäll verbi
Dä Fritz verrist kei Strick
Er hett no gern Konditer glernt
Und isch dänn id Fabrik
D'Wuche dur än Arbetstier
Am Wuchenänd dä Grind voll Bier
So chan er ä wertvolls Glied i däre Gsellschaft si
Und da hät d'Schuel fertig bracht
Vo luter läse und schribä
Häts nümm ganz glanged än Mänsch debi z'bliibe
Wie's ächt witergaht, wenn er sälber Chind hät
Chasch nu hoffe, s'heg eine en ugrosses Herz